Hun aanwezigheid wordt meestal verraden door hun liedje of roepjes van hoge tonen; ‘zrie-zrie-zrie’. Door de hoge tonen zijn ze helaas minder goed te horen voor oudere mensen waarbij het gehoor wat achteruit is gegaan. Ze leven in groepjes en trekken vaak op met mezen. Goudhaantjes kunnen ontzettend tam zijn en vooral in de trektijd als er duizenden in ons land neerstrijken zijn ze zo met voedsel zoeken bezig dat je ze soms bijna aan kunt raken.
Goudhaantjes hebben een voorkeur voor naaldbos. In de trektijd en winter ook te zien in loofbos, parken en tuinen. De Waddeneilanden kunnen in het najaar overspoeld raken met goudhanen en zitten soms in een klein struikje wel tien tot vijftien goudhaantjes.
Ze eten voornamelijk insecten en spinnen en broeden in April-juni. Hun overwinteringsgebied is midden tot zuidelijk Europa. Goudhaantjes uit het hoge noorden, zakken af naar Nederland of verder zuidwaarts richting Spanje of Italië.
